Co z tą informacją?!

Żeby w ogóle móc ustalić cokolwiek w zakresie aspektów prawnych infobrokeringu trzeba rozstrzygnąć, co z w zasadzie robi z informacją infobroker i co to jest...ta informacja?

Ponieważ infobrokering nie doczekał się zbyt wielu kompleksowych publikacji, a po polsku w sumie jakichkolwiek (polecam za to teksty Pani Sabiny Cisek, wiele z nich jest udostępnione na portalu Slideshare w formie ściągalnych prezentacji ppt), nie można poprzestać na błogiej i często samowystarczalnej teorii. Należy zmierzyć się z praktyką, czyli rzeczywistością. A jak powszechnie wiadomo, najpopularniejszą rzeczywistością od paru lat jest Internet.

Powstały różne definicje, których autorzy wskazują na różnice pomiędzy danymi a informacjami i pomiędzy tymi ostatnimi a komunikatem. Na podstawie pobieżnej analizy dostępnych w Internecie opisów usług oferowanych przez inforbrokerów jestem w stanie stworzyć nową definicję informacji. Informacja to wszystko to, czego klient nie wie a chciałby wiedzieć. Wszelkie inne definicje są mało funkcjonalne.

Zanim zacznę się zastanawiać czy infobroker sprzedaje informację, świadczy usługę w ramach zlecenia, wykonuje dzieło czy też tworzy utwór, należy sprawdzić co infobroker twierdzi, że może (poniższe wyliczenie nie jest obiektywnie, ponieważ stanowi zbiorcze zestawienie danych z różnych stron internetowych):

► zagwarantować stuprocentową skuteczność (..oh really?!);

► tworzyć raporty i analizy gospodarcze;

► tworzyć bazy danych;

► zestawiać ceny i inne informacje gospodarcze;

► dostarczyć kontakty handlowe;

► dokonać analizy marketingowej;

► wykonać audyt potrzeb informacyjnych;

► zbadać rynek i konkurencję;

► monitorować informacje;

► dostarczać informacje biznesowe, prawne, medyczne i inne;

► dostarczać newsy i ciekawostki;

► dbać o przepływ informacji pomiędzy klientem a klientami klienta;

► administrować profilami społecznościowymi;

► zarządzać informacjami.

Z mojego, prawnego punktu widzenia, przed każdym infobrokerem, poza tymi powyższymi (chociaż baaaardzo wątpię, że wszystkimi), stoją następujące zadania:

1) ustalić co tak naprawdę oferuje, bo bez tego nie da się skonstruować dobrej umowy. Dobra umowa to taka, na podstawie której wiadomo, czego, kiedy i za ile można się domagać od drugiej strony i co jeżeli druga strona udaje, że o tym wszystkim nie wie;

2) zwrócić uwagę na zakres ryzyka i odpowiedzialności, jakie infobroker na siebie bierze;

3) dowiedzieć się, jakie są konsekwencje tego, że zadanie któreo realizacji się podjął jest niemożliwe (UWAGA: dotyczy tylko tych infobrokerów, którzy nie mają stuprocentowej skuteczności);

4) mieć świadomość czy i w jakim zakresie może chronić swoje metody pracy i sposoby wyszukiwania informacji;

5) nie móc się pochwalić czynnym udziałem w procesie tworzenia mitologii w zakresie ochrony własności intelelktualnej.

Może dla infobrokera pojęcie "zbyt wiele informacji" nie istnieje, ale dla większości czytelników blogów, to powyższe to i tak objętościowo duża przesada. Reszta w następnym wpisie!